Συγκέντρωση ή περίπατο?

Διαδηλώσεις στο …πεζοδρόμιο θέλει ο Καμίνης

Οπως παλιά αλλά με διαφορετικό κίνητρο απο αυτό της μαμάς και του δασκάλου ,ο δήμαρχος στην ουσία περιορίζει το δικαίωμα του συναθρίζεσθαι που είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα απο το σύνταγμα .Με σχέδιο νόμου που προτείνει στην κυβλερνηση αναλαμβάνει στην ουσία να την προστατεύσει απο τις αντιδράσεις των πολιτών

                       το σχεδιο νόμου 

Πρόταση νόμου:

«Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις»

Κεφάλαιο Α’

Γενικές διατάξεις

Άρθρο 1

Σκοπός

Σκοπός του παρόντος νόμου είναι η διασφάλιση της άσκησης του δικαιώματος του συνέρχεσθαι δημοσίως και εν υπαίθρω, σύμφωνα με το άρθρο 11 του Συντάγματος και το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κατά τρόπο ώστε να μην εκτίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η δημόσια ασφάλεια και να μην διαταράσσεται υπέρμετρα η κοινωνικοοικονομική ζωή ορισμένης περιοχής.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου, νοούνται ως:

(α) «Απαγόρευση»: η αστυνομική διάταξη με την οποία δεν επιτρέπεται η πραγματοποίηση επικείμενης δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης.

 (β) «Δημόσια Υπαίθρια Συνάθροιση»: η σταθερή ή κινούμενη (διαδήλωση) συγκέντρωση, ορισμένης χρονικής διάρκειας,  περισσότερων προσώπων σε ανοικτό και μη περιφραγμένο χώρο, προσιτό στο ευρύ κοινό, για τον ίδιο σκοπό και, ειδικότερα, για από κοινού διαμαρτυρία, προβολή απόψεων, διατύπωση αιτημάτων ή λήψη σχετικών αποφάσεων.

(γ) «Διάλυση»: η προφορική ή γραπτή διαταγή της παριστάμενης αστυνομικής αρχής προς τους συμμετέχοντες σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που βρίσκεται σε εξέλιξη, να απομακρυνθούν ειρηνικά.

(δ) «Διατάραξη»:  η έντονη και ικανής διάρκειας παρεμπόδιση των κατοίκων και των επιχειρήσεων μιας περιοχής να συμμετάσχουν στην κοινωνική και οικονομική ζωή της. 

(ε) «Οργανωτής»: το φυσικό πρόσωπο ή ο νόμιμος εκπρόσωπος νομικού προσώπου ή ένωσης προσώπων που απευθύνουν πρόσκληση προς το ευρύ κοινό για συμμετοχή σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. 

 

(στ) «Περιορισμοί»: η προφορική ή γραπτή υπόδειξη της αρμόδιας αστυνομικής αρχής προς τους προσερχόμενους σε επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή προς τους συμμετέχοντες σε τέτοια συνάθροιση να ασκήσουν το δικαίωμά τους στον ίδιο τόπο και χρόνο, αλλά σύμφωνα με τις συστάσεις της. Περιορισμοί, μεταξύ άλλων είναι η κατάληψη μέρους μόνον του οδοστρώματος ή της πλατείας, η μερική αλλαγή της διαδρομής διαδήλωσης, ο περιορισμός της διάρκειας της συνάθροισης, η μη παρεμπόδιση της κίνησης των δημόσιων μέσων μεταφοράς και η απελευθέρωση της πρόσβασης του κοινού σε κτίρια. 

Άρθρο 3

Υποχρέωση γνωστοποίησης

1. Ο οργανωτής οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αρμόδια αστυνομική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό να συμμετάσχει σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Εφ’ όσον πρόκειται για διαδήλωση, οφείλει επίσης να γνωστοποιήσει την ακριβή διαδρομή, που αυτή θα ακολουθήσει.

2.  Η γνωστοποίηση γίνεται εγγράφως πριν από την πρόσκληση προς το ευρύ κοινό και πάντως 24 ώρες τουλάχιστον πριν από την πραγματοποίηση της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης. Η γνωστοποίηση  περιλαμβάνει οπωσδήποτε  τα στοιχεία ταυτότητας και επικοινωνίας του οργανωτή.  

3. Επιφυλασσομένων των οριζομένων στην παράγραφο 3 του άρθρου 11 και στο άρθρο 12 του παρόντος νόμου, αν οργανωτής του παρόντος νόμου δεν προβεί στην γνωστοποίηση, δεν θα μπορεί να καταλογίσει στην αρμόδια αστυνομική και κάθε άλλη αρχή ότι παρέλειψε να διασφαλίσει την απρόσκοπτη διεξαγωγή της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης.

4. Σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που δεν έχει γνωστοποιηθεί στην αρμόδια αστυνομική αρχή, σύμφωνα με το παρόν άρθρο, οργανωτής θεωρείται καθένας που απευθύνεται προς τους συμμετέχοντες.

Άρθρο 4

Άλλες υποχρεώσεις οργανωτή

1. Ο οργανωτής οφείλει να μεριμνά για την ειρηνική πραγματοποίηση της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης, λαμβάνοντας προς τούτο κάθε αναγκαίο μέτρο, όπως είναι η απομάκρυνση προσώπων που φέρουν όπλα ή άλλα αντικείμενα για την άσκηση βίας και η εν γένει περιφρούρησή της. 

2. Ο οργανωτής οφείλει να ειδοποιεί αμελλητί την αστυνομική αρχή για κάθε εκτροπή της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης από τους σκοπούς  και τον ειρηνικό χαρακτήρα της.

 

Άρθρο 5

Υποχρεώσεις της αστυνομικής αρχής

Η κατά τόπον αρμόδια αστυνομική αρχή οφείλει να διασφαλίζει την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι σε δημόσιο υπαίθριο χώρο. Σε συνεργασία με τον οργανωτή, λαμβάνει προς τούτο κάθε αναγκαίο μέτρο, σύμφωνα με τον νόμο και τους κανονισμούς της, όπως είναι η διευκόλυνση της ειρηνικής προσέλευσης και αποχώρησης των συμμετεχόντων, η απομάκρυνση προσώπων που παρακωλύουν την ομαλή διεξαγωγή της συνάθροισης και η απομόνωση αντιδιαδηλωτών.

Κεφάλαιο Β’

Ουσιαστικές προϋποθέσεις για απαγόρευση,

διάλυση και λοιπούς περιορισμούς

Άρθρο 6

Απαγόρευση

1. Επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση μπορεί να απαγορευθεί αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, λόγω ιδιαιτέρως πιθανής διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων ιδίως κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ιδιοκτησίας και της πολιτειακής εξουσίας. 

2. Επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση μπορεί επίσης να απαγορευθεί σε ορισμένη περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής. Στην περίπτωση αυτή, η κατά το άρθρο 9§1 του παρόντος νόμου αρμόδια αστυνομική αρχή οφείλει να υποδείξει ενδεικτικά, ως εναλλακτικές επιλογές, άλλες περιοχές,  κατάλληλες για την πραγματοποίηση της συνάθροισης.

Άρθρο 7 

Περιορισμοί

1. Επιτρέπεται η επιβολή περιορισμών σε σχέση με επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, εάν πιθανολογείται ότι η διεξαγωγή της θα διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της συγκεκριμένης  περιοχής, εν όψει, ιδίως, της συχνής διεξαγωγής συναθροίσεων σε αυτήν.

2. Επιτρέπεται επίσης η επιβολή περιορισμών σε σχέση με δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που βρίσκεται σε εξέλιξη, εάν η διεξαγωγή της προκαλεί δυσανάλογα μεγάλη διατάραξη στην κοινωνικοοικονομική ζωή της περιοχής, εν όψει του αριθμού των συμμετεχόντων, των μέσων που αυτοί μετέρχονται για την προβολή των απόψεών τους και λαμβάνοντας υπ’ όψη τη συχνότητα με την οποία διεξάγονται συναθροίσεις στην συγκεκριμένη περιοχή.

Άρθρο  8

Διάλυση

Μπορεί να διαταχθεί η διάλυση δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης που βρίσκεται σε εξέλιξη, εάν συμμετέχοντες σε αυτήν δεν συμμορφώνονται προς τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν σε σχέση με αυτήν, σύμφωνα με το άρθρο 7 του παρόντος νόμου, ή  τελούν αξιόποινες πράξεις με χρήση βίας κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ιδιοκτησίας και της πολιτειακής εξουσίας και οι οργανωτές της αδυνατούν να αποτρέψουν την συνέχιση ή επανάληψη της διάπραξής τους.

Κεφάλαιο Γ’

Διαδικαστικές εγγυήσεις

Άρθρο 9

Αρμοδιότητα αστυνομικής αρχής

1. Αρμόδιος για την  απαγόρευση επικείμενης δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης είναι ο κατά τόπον αρμόδιος Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής, με σύμφωνη γνώμη του οικείου Προέδρου Πρωτοδικών και απλή του Δημάρχου. Η σχετική απόφαση αναρτάται στην επίσημη ιστοσελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας.

2. Αρμόδια για την επιβολή περιορισμών σε επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση είναι η κατά τόπον αρμόδια  αστυνομική αρχή, με απλή γνώμη του Δημάρχου. Η σχετική απόφαση αναρτάται στην επίσημη ιστοσελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας.

3. Αρμόδια για την επιβολή περιορισμών σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που βρίσκεται σε εξέλιξη  είναι η  αστυνομική αρχή που παρίσταται σε αυτήν.

4. Αρμόδια για την διάλυση δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι η αστυνομική αρχή που παρίσταται σε αυτήν, με σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου εισαγγελέα, εφ’ όσον παρίσταται.

5. Οι αποφάσεις του παρόντος άρθρου πρέπει να είναι ειδικά αιτιολογημένες. Εάν εκδοθεί προφορική διαταγή, συντάσσεται αμελλητί πρακτικό, στο οποίο περιλαμβάνεται η ειδική αιτιολογία.

Άρθρο  10

Μέσα και διαδικαστικές προϋποθέσεις

1. Για την εφαρμογή των κατά τα άρθρα 6, 7 και 8  αποφάσεων, η αρμόδια αστυνομική αρχή μπορεί να χρησιμοποιεί κάθε νόμιμο μέσο, αφού προηγουμένως εξαντλήσει κάθε δυνατότητα να πείσει τον οργανωτή της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης, τους προσερχόμενους και τους συμμετέχοντες σε αυτήν να συμμορφωθούν οικειοθελώς προς τις αποφάσεις της.   

2.  Ειδικά για την διάλυση δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης που βρίσκεται σε εξέλιξη, η παριστάμενη αστυνομική αρχή οφείλει προηγουμένως να απευθυνθεί προς τον οργανωτή, ζητώντας του να καλέσει τους συμμετέχοντες να απομακρυνθούν ειρηνικά. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, η αστυνομική αρχή επιβάλλει τη διάλυση, αφού προηγουμένως καλέσει δύο τουλάχιστον φορές τους συμμετέχοντες να απομακρυνθούν ειρηνικά. 

3. Τα μέσα που η παριστάμενη αστυνομική αρχή μπορεί να χρησιμοποιήσει για την εφαρμογή των αποφάσεων των άρθρων 6, 7 και 8 πρέπει να είναι τα πρόσφορα, αναγκαία και ανάλογα σε σχέση με τις περιστάσεις, λαμβανομένων υπ’ όψη του είδους της συνάθροισης, του αριθμού των συμμετεχόντων και των αξιόποινων πράξεων που τελούνται ή που η τέλεσή τους πιθανολογείται σοβαρά.

4.  Δεν επιτρέπεται η χρήση χημικών μέσων για τον περιορισμό, την απαγόρευση ή τη διάλυση δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων.

Άρθρο  11

Προσωρινή δικαστική προστασία

1. Ο οργανωτής δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης που απαγορεύθηκε δικαιούται να ζητήσει την αναστολή της εκτέλεσης της σχετικής απόφασης από την Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας και υπό τους όρους του άρθρου 52 του π.δ. 18/1989 (Α’8), χωρίς να χρειάζεται να έχει υποβάλει ταυτοχρόνως αίτηση ακυρώσεως. Η προσωρινή διαταγή και η απόφαση της Επιτροπής Αναστολών που δέχεται την αίτηση αποβάλλουν αυτοδικαίως την ισχύ τους, αν ο οργανωτής δεν υποβάλει αίτηση ακυρώσεως εντός τριημέρου από τη χορήγηση της αναστολής.  

2. Ο οργανωτής δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης που βρίσκεται σε εξέλιξη μπορεί να ζητήσει από τον παριστάμενο εισαγγελέα την άρση των περιορισμών που επιβλήθηκαν και την ανάκληση της απόφασης για τη διάλυσή της. Ο εισαγγελέας αποφασίζει, αφού ακούσει τον επικεφαλής της παριστάμενης  αστυνομικής αρχής.

Άρθρο 12

Οριστική δικαστική προστασία

1. Ο οργανωτής μπορεί να ζητήσει την ακύρωση της  απόφασης με την οποία απαγορεύθηκε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση με αίτηση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.  

2. Ο οργανωτής μπορεί να ζητήσει την ακύρωση  της απόφασης  με την οποία επιβλήθηκαν περιορισμοί σε αυτήν, με αίτηση ενώπιον του κατά τόπον αρμόδιου Διοικητικού Πρωτοδικείου, το οποίο δικάζει  σε πρώτο και τελευταίο βαθμό.

3. Ο οργανωτής μπορεί να ζητήσει  την ακύρωση  της απόφασης  με την οποία αυτή διαλύθηκε, με αίτηση  ενώπιον του κατά τόπον αρμόδιου Διοικητικού Πρωτοδικείου, το οποίο δικάζει σε πρώτο και τελευταίο βαθμό.  

4. Η παράγραφος 2(εδ’αφ.α’) του άρθρου 32 του π.δ.18/1989 δεν εφαρμόζεται στις δίκες του παρόντος άρθρου.

Κεφάλαιο Δ’

Κυρώσεις

Άρθρο  13

Ποινικές κυρώσεις

1.  Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 170, 171 και 189 του Ποινικού Κώδικα, όσοι παρεμποδίζουν την διεξαγωγή δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης ή παρεισφρύουν σε αυτήν με σκοπό να αλλοιώσουν με βιαιοπραγίες τον ειρηνικό χαρακτήρα της, τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.

2. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 170, 171 και 189 του Ποινικού Κώδικα, όσοι δεν συμμορφώνονται προς τις υποδείξεις του οργανωτή δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης ή προς τους περιορισμούς που επιβάλλει η παριστάμενη αστυνομική αρχή τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρις ενός έτους. Αν οι υπαίτιοι τέλεσαν βιαιοπραγίες τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. 

Άρθρο 14 

Αστικές κυρώσεις

Ο οργανωτής δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Από την ευθύνη αυτή απαλλάσσεται εάν  είχε γνωστοποιήσει εγκαίρως τη διεξαγωγή της συνάθροισης, είχε ζητήσει την παρουσία εισαγγελέα και αποδείξει ότι είχε λάβει όλα τα αναγκαία και πρόσφορα μέτρα για την πρόληψη και αποτροπή της ζημίας, σύμφωνα με το άρθρο 4 του παρόντος νόμου.

Κεφάλαιο Ε’

Τελικές διατάξεις

Άρθρο 15 

Καταργούμενες διατάξεις

Το ν.δ.794/1971 «Περί δημοσίων συναθροίσεων» (Α’1) και το β.δ. 269/1972 «Περί εγκρίσεως του κανονισμού διαλύσεως δημοσίων συναθροίσεων» (Α’59), όπως αυτό τροποποιήθηκε με την παράγραφο 5 του άρθρου 57 του ν. 2218/1994 (Α’90) καταργούνται.

Άρθρο 16 

Έναρξη ισχύος

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.